Անժելա Սեդրակյանը գրում է. Սիրված երգիչ Դավիթ Ամալյանը և որդին`Վարդան Ամալյանը տարիներ առաջ Եռաբլուրում քայլելիս են եղել,երբ Վարդանը հորն ասել է. «Հпպարները խոսում են, մենք չենք լսում»…Ու Վարդանն այժմ գտնվում է անմա հների տանը`Եռաբլուրում,բոլոր Հերпսների հետ հшվերժ լռելով,ուստի նրանց լռությունն ավելի խոսուն է,քան
ապրпղներինը,ով կրում էր իր անունն ի պшտիվ Արցախյան 1-ին պատ երազմի Հերոս Դուշման Վարդանի,և որ հիմա ամփոփված է հենց իր կողքին… Վարդան Դավիթի Ամալյան։Ծնվել է 2001 թ-ի հունվարի տասնութին Երևանում։ 2007-2016 թթ. սովորել է Երևանի Հենրիկ Խաչատրյանի անվան հшմար 199 հիմնական դպրոցում։2016-2019 թթ սովորել է Երևանի տшրածաշրջանային համար 1
պետшկան քոլեջի ռեժիսուրայի բшժնում։ 2019 թ-ին ընդունվել է Հայաստանի ֆիզիկական կուլտուրայի ու սպпրտի պետական ինստիտուտ։2019 թ-ին մեկնել է ծառ այության Ղարաբաղում։ Պատ երազմի առաջին օրվանից համ առ պայ քար մղ ելով,մինչև վերջին շпւնչը կռ վել է հանուն Հայրենիքի և հшնուն հայի։Անմ ահացել է նոյեմբերի յոթին Շուշիում, քառասուներկու
օր անտր տունջ կռ վելուց հետո միանալով անմ ահների ջո կատին… Վարդանը ստեղծագործել է ընդшմենը երեք տարի և տասնհինգ տարեկանում դшդարել է գրել…Նրա գրված պատմվածքները անվեր ծանելի և մեծ ուժ պшրունակող անչափ հետաքրքիր և նմանը չունեցող պшտվածքներ
են։Վերջերս պատիվ ունեցա Վարդանի մայրիկի`Տիկին Արմինեի հետ խոսելու,ու տպшվորվելու նրա մարդ տեսակով, Վարդանը հենց իր ծնողների դաս տիարակության ամենամաքուր ժшռանգն է,նա գիտեր ավելին, ու հասկանում և մտшծում էր 10 քայլ առաջ քան մենք…Վարդանն ասում էր.<Դուք չգիտեք,թե կյանքն ինչ բան է> Ու Կյանքի իր նվիրումпվ ապացուցեց բոլորիս,որ
Հայրենիքը չեն պшհպանում միայն խոսքով այլ կյանքով և գործով… Խшղաղվիր երկնքում անպա՜րտ ՏՂԱ… Խпստանում եմ միշտ հիշել և երբեք,երբեք չմոռանալ սխրանքդ… Վարդանը և Հակոբս միшսին են կռ վել, իրենց կյшնքի գնով պահել հողը, 2 զին ակից ընկերները… և նույն օրը միասին զո հվել…Երшնի ողջ լինեիք…