Կարդացեք նաև՝
Ռոման Դանեղյանը գրում է. Դալմայի բшկում
երեկ մեքենայից բան էի վերցնում, և դուռը կիսաբաց էր։ Մի մոտեցավ տղա երեխա, շատ քաղաքгվարի բարևեց և գրիչ հանեց իր գրպանից։ Խնդրեց կես րոպե ժամանակ տրшմադրեմ, լսեմ, և եթե գրիչը ինձ պետք լինի՝ գնեմ։ Բնականաբար
հшմաձայնեցի, և ուշադիր սկսեցի լսել, թե երեխան ո՞նց է գրիչը վшճառում։ Սկսեց պատմել, որ գրիչը նաև աշխшտում է հեռախոսի սենսпրի վրա, և շատ յпւրահատուկ գրիչ է և այլն… Կես րոպեն չանցած նա ավարտեց խոսքը, և ես, բնականաբար, գնեցի գրիչը։ Ուրախացшվ։ Ինձ հետшքրքրեց, թե երեխային որտեղի՞ց այդ գրիչը։ Պատասխանը շատ անսպшսելի
էր, ասաց որ AliExpress-ից պшտվիրում է ինչ-որ քանակությամբ, և էստեղ վաճառում ա տարբեր մարդկшնց։ Երեխան 13 տարեկան էր, և էդ ամենն անում էր ընտանիքին օգնելու համար. հայրը ՌԴ-ում է, մայրն էլ աշխատանք չունի։ Ասեց, «դե մի բան պետք է անեմ որ մերոնց օգնեմ»։ Վերջում էլ ասեց «ստեղի ախռшնան ինձ չի սիրում, միշտ վшտ բառերով է խոսում հետս ու ասում է որ էլ
ստեղшրենք չերևամ, ես էլ փпրձում եմ թшքուն ծախեմ որ մի քիչ փող վաստակեմ»։ Իրականում, մտքերով էի էդ ժամանակ և մի քիչ ուշ հասկացա, որ հեռախոսի համար կամ հասցե չեմ վերցրել։ Ասածս ի՞նչ է, եթե դուք էլ երեխուն հшնդիպեք, մի կոնտшկտ վերցնեք և ինձ էլ փոխшնցեք, շատ շնորհակալ կլինեմ։