Մարինա Խաչատրյանը գրում է. Մի փոքրիկ դրվագ իմ ու Նիկոլի «խիստ անձնական» կյանքից (Աննայի ականջը խուլ)։ Պատմեմ, ծիծաղենք եւ Nikol Pashinyan / Նիկոլ Փաշինյան-ը հետևություններ անի։
Կար ժամանակ, երբ Նիկոլը սպա ռնում էր, թե սևազգեստներին փռելու է ասֆալտին։ Էնքան ասեց, ականջներս հոգնեցին։ Գնացի ոստիկանություն, ասում եմ. -Ինձ սպառ նում են։ -Ասում են, ո՞վ։ Ասում եմ,- քաղաքացի Նիկոլ Փաշինյանը։ Ոստիկաններս նայում են իրար երես։ Թե բա,-
պատկերավոր լինելու համար է ասել։ Ասում եմ,- ի՞նչ իմանամ, ես սև շոր հագնել շատ եմ սիրում, բայց այժմ արդեն վախենում եմ։ Քնում եմ` գիշերը երազումս սև շորերով վազում եմ, Նիկոլը հետևիցս, արթնանում եմ, աչքիս Նիկոլն է երևում։ Ոստիկանները թե բա,- համեցեք բաժանմունքի պետի մոտ։
Գնացել եմ, էս պետն ասում է,- մի վախեցեք, Փաշինյանն ուղղակի ձևի համար է ասել։ Ասում եմ,- բայց ասել է ու իմ մեջ վախ է մտել։ Թե բա,- հանգիստ գնացեք։ Ասեցի,- եթե ինձ հետ բան պատահի, եթե Նիկոլը ինձ վն ասի, տեր ե՞ք։
Թե բա,- էս Ձեզ թուղթ, էս էլ գրիչ )))))))
Ասեմ, իմանաք. բնականաբար գործ չհարուցեցին, բայց Նիկոլը թարգեց էտ սպառն ալիքը օրումեջով ասելը։ Հիմա «ամեն գիշեր մու րճ եմ տեսնում … ես վազում եմ, Նիկոլը մու րճով հետևիցս … ռոմանտիկաաա » )))))))