Այս դեպքը տեղի է ունցել Դուբայում։ Հայուհի Անին մայրիկի հետ ամառային արձակուրդն էր վայելում Դուբայում։ Անին Հայաստանի լավագույն կադրերից է և իր ոլորտի առաջատարը։ Ծանր աշխատանքային տարին թոթափելու համար նա ուղևորություն էր գնել իր ու մայրիկի համար։
Չքնաղ հայուհին, այն հյուրանոցում որտեղ մնում էր մայիկի հետ, հիացմունք էր առաջացնում իր անթերի արտաքինով։ Անգամ սպասարկող անձնակազմը բազմիցս նշում էր, որ Անին շատ գեղեցիկ աղջիկ է։Նույն հյուրանոցում հանգստում էր մի մեծահարուստ թուրք։ Այս թուրք երիտասարդը նույնպես նկատել էր Անիին ու ամեն գնով փորձում էր հասնել նրան։ Մեծահարուստ թուրքին թվում էր, թե փողով կարող է ամեն բան գնել, բայց դա նրան միայն թվում էր։
Մի օր հյուրանոցը մեծ հանդիսություն էր կազմակերպել, որին ներկա էին Անին ու իր մայիկը։ Եկել էր նաև թուրք երիտասարդը։
Միջոցառաման թեժ պահին թուրքը 101 կարմիր վարդ է պատվիրում ու մատուցողների միջոցով փոխանցում հայուհուն։
Անին ահավոր բարականում է այդ քայլից ու մատուցողից թուղթ ու գրիչ է խնդրում։
Թղթի վրա գրում է․ «Այս կարմիր վարդերը, որ ինձ նվիրեցիք արյան հոտով են բուրում։ Դա այն արյունն է, որով թաթախվել էր 15 թվականի անմեղ հայերի պարտեզների ծաղիկները։ Հիմա մենք այս ծաղիկները խոնարհում ենք Ծիծեռնակաբերոդում ու ամեն անգամ խոնարհելիս մեր մտքում կրկնում ենք․ «Հիշում ենք ու պհանջում»։
Հ․Գ․ Եթե շարունակեք ինձ անհանգստացնել կդիմեմ հյուրանոցի անվտանգության ծառայությանը»։
Անին խնդրում է գրությունն ու ծաղիկները փոխանցել թուրքին։
Այս ամենից այլայլված թուրքն ամոթից փախնում է։ Այսպես հպարտ հայուհին լավ դաս է տալիս ինքնահավան թուրքին։